เมื่อมองย้อนกลับไปในชีวิตของมิกกี้ กิ ลลี ย์ที่เสียชีวิตเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม ที่เมืองแบรนสัน รัฐโมเมื่ออายุ 86 ปี ต้องคำนึงถึงนักดนตรีและยุคดนตรีคันทรีที่เขาช่วยกำหนดนักร้อง-เปียโนเป็นสไตลิสต์ที่ใช้งานได้หลากหลาย เป็นนักบรรเลงที่โดดเด่น และเป็นหนึ่งในผู้สร้างเพลงฮิตที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคนหนึ่งของวงการเพลงคันทรี เขาทำซิงเกิ้ลเพลงคันทรีอันดับ 1 เป็นครั้งแรกในเวอร์ชัน “Room Full of Roses” ของจอร์จ มอร์แกนในปี 1974 บน Playboy Records
ศิลปินท็อปชาร์ตของ Gilley อีก 6 คนตามมาติดๆ
และซิงเกิ้ลอีก 10 คนก็ขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของชาร์ตเพลงคันทรีระหว่างอยู่ที่ Epic Records เป็นเวลานาน เขาติดอันดับหนึ่งใน 25 ประเทศที่ทำผลงานได้ดีที่สุดในปี 1980 ตามสถิติของ Joel Whitburn
แต่กิลลีย์เข้าถึงได้ไกลกว่าไวนิลและคลื่นวิทยุผ่านคลับชื่อดังของเขา Gilley’s ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองพาซาดีนา รัฐเท็กซัส นอกเมืองฮูสตัน สถานประกอบการซึ่งได้รับการขนานนามว่าเป็นหนึ่งในฮองกี้ท็องก์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก จะแนะนำให้ผู้ชมกลุ่มใหม่รู้จักเพลงคันทรีด้วยภาพยนตร์ฮิตที่ถ่ายทำใต้หลังคา ซึ่งเป็นภาพยนตร์ยอดเยี่ยมเรื่อง “ Urban Cowboy ” ในปี 1980
ผู้ผลิต ‘Purple Hearts’ โซเฟีย คาร์สันและเอลิซาเบธ อัลเลน โรเซนบอม กล่าวถึงความเป็นไปได้ของภาคต่อและวิธีที่พวกเขาพบนักแสดงนำชายที่สมบูรณ์แบบ
กิลลีย์กลายเป็นหุ้นส่วนในสโมสรในช่วงต้นทศวรรษ 1970 ก่อนที่เขาจะกลายเป็นมือกลองรายใหญ่และก่อนที่เขาจะรู้ว่าอาชีพการงานของเขาจะคงอยู่ต่อไปหรือไม่ แม้ว่าเขาจะมีความหมายเหมือนกันกับภาพยนตร์และช่วงเวลาแห่งวัฒนธรรมที่จุดประกาย แต่ในใจของเขา เขาเป็นนักดนตรีมาก่อน เพลงฮิตอันดับ 1 ของเขาทั้งหมดยกเว้นสองเพลงมาก่อน “Urban Cowboy” ออกฉายในเดือนมิถุนายน 1980
ในท้ายที่สุด กิลลีย์ได้รับตำแหน่งของเขาในฐานะตำนานของประเทศอย่างแท้จริง
ซึ่งครอบครัวขยายรวมถึงเจอร์รี ลี เลวิสผู้บุกเบิกและจิมมี่ สแว็กเก็ทผู้เผยแพร่รายการโทรทัศน์
“ฉันเริ่มเล่นเปียโนเมื่ออายุประมาณ 13 ปี ลูกพี่ลูกน้องของฉัน เจอร์รี ลี เลวิสเริ่มต้นเมื่ออายุประมาณ 7 ขวบ และจิมมี่ สแวกการ์ตลูกพี่ลูกน้องของฉันตามเขาไปเล่นเปียโน เล่นเพลงพระกิตติคุณ” กิลลีย์บอกฉันในปี 2559 “ฉันเริ่มเล่นกีตาร์ครั้งแรก ฉันพบว่าเปียโนนั้นน่าสนใจสำหรับฉันมากกว่าเล็กน้อย ฉันสามารถมองที่มือของฉัน และไม่เห็นมือของฉันบนกีตาร์ ดังนั้นฉันจึงลงเอยที่เปียโน และเมื่อลูกพี่ลูกน้องของฉันเจอรี่ ลีตีด้วยเพลง ‘Whole Lotta Shakin’ ในยุค 50 ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าเขาทำได้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน”
Gilley เริ่มต้นอาชีพการบันทึกเสียงในปี 1959 ที่เมืองฮุสตัน โดยตัดซิงเกิ้ลแรกของเขากับนักดนตรีหนุ่มหน้าใหม่อย่าง Kenny Rogers ที่เล่นเบส อย่างไรก็ตาม คงต้องใช้เวลา 15 ปีก่อนที่ Gilley จะประสบความสำเร็จในครั้งสำคัญครั้งแรกของเขา “ผมไม่ประสบความสำเร็จเลย เท่าที่ความสนใจของชาติ” เขาอธิบาย “เท่าที่อาชีพการบันทึกเสียงของฉันเป็นกังวล ฉันไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้น”
ดังนั้นในปี 1971 กับคู่หูของเชอร์วูด เครเยอร์ เขาได้เปิดประตูสู่ไนต์คลับที่เบื่อชื่อของเขา เขาพัฒนาโปรไฟล์ในท้องถิ่น และที่ Gilley’s เขาสามารถขายบันทึกของเขาเองจากตู้เพลง “Room Full of Roses” กลายเป็นเพลงท้องถิ่นและหลังจากนั้นก็ได้รับความนิยมในระดับภูมิภาค และ Eddie Kilroy นักส่งเสริมจากแนชวิลล์ก็นำสถิติดังกล่าวมาสู่ Playboy ที่ซึ่งมันได้รับความนิยมในระดับประเทศ
เมื่อถึงเวลาผู้กำกับ James Bridges หันมามองฮุสตันสมัยใหม่ในเรื่อง “Urban Cowby” สโมสรก็กลายเป็นที่รู้จักในระดับประเทศในฐานะสวรรค์สำหรับดนตรีและอีกมากมาย ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างจากเรื่องราวของอัศวินเกี่ยวกับพิธีกรรมการผสมพันธุ์ของผู้อุปถัมภ์ของกิลลีย์ จอห์น ทราโวลตา — ผู้ซึ่งก้าวสู่การเป็นดาราดังด้วย “Saturday Night Fever” ในปี 1977 — และเดบร้า วิงเกอร์เล่นเป็นคู่รักชนชั้นกรรมกรที่มีความวุ่นวายโดยอิงจากสองขาประจำของกิลลีย์ คือ ดิว เวสต์บรูคและเบ็ตตี เฮลเมอร์
โดยธรรมชาติแล้ว Travolta ได้รับโอกาสในการวางสิ่งของสไตล์คาวบอยบนพื้นไม้เนื้อแข็งของ Gilley แต่ผู้ชมภาพยนตร์หลายคนเดินออกจาก “Urban Cowboy” ด้วยภาพลักษณ์ของ Winger ที่ขี่จักรกลของสโมสรอยู่ในใจ Gilley อยู่บนท้องถนนเมื่อหุ้นส่วนธุรกิจของเขาได้ติดตั้งอุปกรณ์คุมกำเนิด และเขาไม่ได้รู้สึกขบขันเมื่อได้เห็นครั้งแรก อันที่จริงปฏิกิริยาเริ่มต้นของเขาขู่ว่าจะฆ่าโครงการภาพยนตร์ก่อนที่จะถูกตอกย้ำ
เครดิต : รีวิวซีรี่ย์เกาหลี | ลายสัก | รีวิวร้านอาหาร | โทรศัพท์มือถือ ราคาถูก | เรื่องย่อหนัง
